အခ်စ္=အပယ္ခံ

မင္းသိရဲ႕လား...

တဖြဲဖြဲရြာေနတဲ့ မိုးစက္ေတြၾကား

တစ္ေလာကလံုးလင္းေနသားနဲ႕

ငါ့ႏွလံုးသားတစ္ခုထဲ အေမွာင္က်

မင္း......ငါ့ကုိ

ထားခဲ့တုန္းကေပါ့...



အပ်ံသင္စ ငွက္တစ္ေကာင္ကုိ

မညွာမတာ အေတာင္ရိုက္ခ်ိဳးခဲ့သလုိပါပဲ...



မင္းအတြက္ဆိုရင္

မိဘ နဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ၾကား

ေဘးစကားေတြကုိ ပစ္ပယ္လို႕

" ခ်စ္တယ္ " ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းနဲ႕တင္

အရာအားလံုးကုိ ဆန္႕က်င္ရဲခဲ့တာေလ..

ဟုိး...ေကာင္းကင္ထိပ်ံတက္

ခရီးမိုင္မ်ားစြာအတြက္

လက္တြဲမျဖဳတ္စတမ္း ငါနဲ႕အတူပ်ံသန္းမယ္တဲ့...ေပးခဲ့တဲ့ ကတိေတြပ်က္သုန္း

ငါ့ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြလဲ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ျပီ...



အခုေတာ့..

မင္းမရွိတဲ့ ရာသီရဲ႕ေန႕စြဲေတြထဲ

အထီးက်န္ဆန္ၿပိဳလဲလို႕

လြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ပဲ

မင္းအရိပ္ေလးကုိအိပ္မက္

ဂေယာင္ေျခာက္ျခားေသြးပ်က္ေနဆဲပါ...



စာမလာ သတင္းမၾကားပဲ

မင္း...ငါ့ကုိထားခဲ့ေပမယ့္

မင္းေၾကာင့္က်ခဲ့တဲ့ မ်က္ရည္ရဲ႕အေငြ႕ကိုေတာင္မွ

မင္းကုိ မခံစားေစခ်င္ခဲ့ဘူး...



ေရစက္ မဆံုလို႕ေ၀းခဲ့ရျပီပဲ

ငါတစ္ေယာက္ထဲ စိတ္ခ်မ္းသာဖုိ႕

မင္းျပန္လာပါလုိ႕ လဲ မေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေတာ့ဘူး...



ထားခဲ့ဖူးတဲ့ ေမတၱာအတြက္ပဲ

လွိုက္လွိုက္လွဲလွဲ ေတာင္းဆုျပဳခဲ့တယ္...

အခုဘ၀ကစလို႕ ေနာင္သံသရာအဆက္ဆက္

အခ်စ္ နဲ႕ပတ္သက္သမွ်

မျမင္ရ မၾကားရ

ႏွလံုးသားကေတာင္မွ

မခံစားတတ္ေသာသူသာ

ျဖစ္ရပါလို၏...