အတိတ္ကို ျပန္ပို႔ေပးႏိုင္မည္လား

အလင္းအလ်ဥ္ထက္ ပုိမုိလ်င္ျမန္စြာ ေျပးလႊားေနတဲ့ အက္တမ္ေအာက္ ေသးငယ္တဲ့ အမႈန္ေတြကို ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိခဲ့ေၾကာင္း  အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ သိပၸံပညာရွင္ေတြ ပါဝင္တဲ့ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕က ထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာခဲ့တယ္။ ၂၀ ရာစုရဲ႕ အေက်ာ္ၾကားဆံုး သိပၸံပညာရွင္ႀကီး အဲလဘတ္အိုင္းစတိုင္းရဲ႕ စၾကဝဠာဆုိင္ရာ အေျခခံ နိယာမေတြထဲက တစ္စံုေသာ နိယာမကို စိန္ေခၚမႈျဖစ္တယ္။ အိုင္းစတိုင္းက စၾကဝဠာ၌ အလင္းအလ်ဥ္သာ အျမန္ဆံုးလုိ႔ ယူဆခဲ့တယ္။ ဂ်ီနီဗာၿမိဳ႕အနီးရွိ (CERN) မွ အီတလီႏုိင္ငံ ဂရန္ဆက္ဆုိ ၿမိဳ႕အထိ ေျမေအာက္ လုိဏ္ေခါင္းထဲ၌ ႏ်ဴထရီႏုိ အမႈန္မ်ားကို ပစ္လႊတ္ၿပီး ၃ ႏွစ္ၾကာ စမ္းသပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္တယ္။ သိပၸံပညာရွင္ေတြက အဆုိပါ စမ္းသပ္ခ်က္ေတြမွ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ရလဒ္ေတြကို ယံုၾကည္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့တယ္။ အေျဖ ရလဒ္ေတြကို အထပ္ထပ္ အခါခါ စစ္ေဆးခဲ့ေပမယ့္ မွားယြင္းမႈ တစ္စံုတစ္ရာ မေတြ႕ရွိဘူးလုိ႔ ဆုိတယ္။

အဲလ္ဘတ္အိုင္းစတိုင္းရဲ႕ ၁၉၀၅ ခုႏွစ္၌ ထုတ္ေဖာ္ တင္ျပခဲ့တဲ့ အထူးရက္လတီဗတီ (Special Relativity) သီအုိရီတြင္ အလင္းအလ်ဥ္ကို စၾကဝဠာဆုိင္ရာ ကိန္းေသ အလ်ဥ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့တယ္။ ရာစုႏွစ္ တစ္ခုၾကာမွ်အထိ စိန္ေခၚ စမ္းသပ္မႈေတြကို ခံႏုိင္ရည္ရွိခဲ့တဲ့ တစ္ေလာကလံုးဆုိင္ရာ နိယာမအျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့တယ္။ စၾကဝဠာနဲ႔ စၾကဝဠာအတြင္းရွိ ျဖစ္ပ်က္မႈ အရာရာအတြက္ ႐ူပေဗဒဆုိင္ရာ စံႏႈန္း သတ္မွတ္ခ်က္ တစ္ခုအျဖစ္ တည္ရွိခဲ့တယ္။ အမႈန္ အရွိန္ေပးစက္ႀကီး တည္ရွိရာ ဂ်ီနီဗာၿမိဳ႕မွ ဂရန္ဆက္ဆုိ ၿမိဳ႕အထိ မုိင္ ၅၀၀ ရွည္လ်ားတဲ့ ေျမေအာက္ လုိဏ္ေခါင္းထဲမွာ ႏူထရီႏုိ ေရာင္စဥ္တန္း ၁၅,၀၀၀ ကိုပစ္လႊတ္ၿပီး ၃ ႏွစ္ စမ္းသပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္တယ္။ အလင္းအလ်ဥ္က တစ္စကၠန္႔ကို ၂၄၀,၀၀၀ မုိင္ဝန္းက်င္ လ်င္ျမန္စြာ ေျပးလႊားႏုိင္တယ္။

ယခု ႏ်ဴထရီႏုိ အမႈန္ေတြက အလင္းအလ်ဥ္ထက္ ႏုန္ႏုိစကၠန္႔ ၆၀ မွ် ပိုမုိလ်င္ျမန္စြာ ေျပးလႊားႏုိင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရတယ္။ တစ္စကၠန္႔ကို ၁ ဘီလ်ံပံုရင္ အပံု ၆၀ မွ် ပုိမုိ လ်င္ျမန္တယ္လုိ႔ ဆုိရမယ္။ ဒါဟာ အလြန္ေသးငယ္တဲ့ ကြာျခားခ်က္ပမာဏ ျဖစ္ေပမယ့္ ႐ူပေဗဒ ပညာရပ္အတြက္ အလြန္ အေရးပါတယ္။ ယခု ရွာေဖြေတြ႕ရွိခ်က္ဟာ ႐ူပေဗဒနယ္ပယ္မွာ အလြန္အမင္း တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားဖြယ္ ေကာင္းတာေၾကာင့္ လူတုိင္းက ေစဒကတက္ ျငင္းခံုေဆြးေႏြးမႈေတြ စတင္ ထြက္ေပၚလာပါတယ္။ ေနမင္းႀကီးမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေပါက္ကြဲမႈေတြ ကဲ့သို႔ေသာ ႏ်ဴးကလီးယား ဓာတ္ျပဳမႈျဖစ္စဥ္ (သုိ႔မဟုတ္) ေရဒီယုိသတၱိ ျဖစ္စဥ္ေတြေၾကာင့္ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ျဒပ္ထုပမာဏ အနည္းငယ္နဲ႔အတူ ႏ်ဴထရီႏုိေတြ တည္ရွိေနေၾကာင္း ၁၉၃၄ ခုႏွစ္၌ အတည္ျပဳခဲ့ေပမယ့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္တဲ့ ပေဟဠိ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။

ေရာမၿမိဳ႕ေတာ္ ေတာင္ဘက္အထိ ေရာက္ရွိတဲ့ အီတလီႏုိင္ငံရဲ႕ ၇၅ မုိင္ရွည္လ်ားတဲ့ ေျမေအာက္လိုဏ္ေခါင္း ဓာတ္ခြဲခန္းႀကီးဟာ အမႈန္႐ူပေဗဒနဲ႔ ေကာ့စမစ္ ေရာင္ျခည္ သုေတသန လုပ္ငန္းဆုိင္ရာ အႀကီးဆံုး သုေတသနႀကီး ျဖစ္တယ္။ ၂၂ ႏုိင္ငံမွ သိပၸံပညာရွင္ေပါင္း ၇၅၀ ခန္႔ ပူးေပါင္း လုပ္ကုိင္ေနတယ္။ လိုဏ္ဂူရဲ႕ အေပၚဘက္ ေျမသားအထူက ေပ ၄၂၀၀ ခန္႔ရွိတယ္။ အဲလ္ဘတ္အိုင္းစတိုင္း၏ E = mc2 ေဖာ္ျမဴလာမွာ ႐ုိးရွင္းေပမယ့္ အလြန္ နက္နဲတဲ့ အေတြးအေခၚႀကီး ျဖစ္တယ္။ (ျဒပ္ထု) ေတြကို စြမ္းအင္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲႏုိင္ေၾကာင္း အခုိင္အမာ ေဖာ္ျပထားတယ္။ ျဒပ္ထုက ေသးငယ္ေပမယ့္ အလင္းအလ်ဥ္ရဲ႕ ျမန္ဆန္ျခင္းေၾကာင့္ အံ့ၾသဖြယ္ စြမ္းအင္ေတြ ထြက္ေပၚလာတယ္။ အရာဝတၳဳ တစ္ခုက အလင္းအလ်ဥ္နီးပါး ျမန္ဆန္လာခ်ိန္မွာ ျဒပ္ထုက ေနာက္ထပ္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အရွိန္ ကာကြယ္ႏုိင္စြမ္း ပိုမုိျမင့္မားလာတယ္။ အဆုိပါ ေတြးေခၚ ယူဆခ်က္ဟာ အခုရွာေဖြ ေတြ႕ရွိခ်က္ေၾကာင့္ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္လာတယ္။ အိန္းစတိန္း တင္ျပစဥ္က ယံုၾကည္ရန္ ခက္ခဲၿပီး ထူးျခားဆန္းၾကယ္တဲ့ တင္ျပခ်က္အျပင္ တံု႔ျပန္မႈမ်ိဳး ယခုထပ္မံ ေပၚထြန္းလာခဲ့ၿပီ ျဖစ္တယ္။ အလင္းအလ်ဥ္ႏႈန္းျဖင့္ ခရီးသြားရင္ အာကာသကို က်ံဳ႕ပစ္ၿပီး အခ်ိန္ကို တုိေတာင္း သြားေစတာေၾကာင့္ သမား႐ုိးက် ယံုၾကည္လက္ခံႏုိင္တဲ့ ေဘာင္အျပင္ဘက္ ေက်ာ္လြန္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ေပၚထြက္လာလိမ့္မယ္။ အလင္းအလ်ဥ္ႏႈန္း လ်င္ျမန္တဲ့ အာကာသယာဥ္ျဖင့္ ခရီးထြက္သြားတဲ့လူ ျပန္ေရာက္လာရင္ သူ႔ညီဟာ သူ႔ထက္ပိုၿပီး အသက္ႀကီးေနမယ္။ အုိႀကီး အုိမင္း ရင့္ေရာ္ေနမယ္။ ဒါဟာ အိုင္းစတိုင္း သီအုိရီကို အေျခခံၿပီး ပံုေဖာ္တဲ့ ျပယုဂ္တစ္ခုပါပဲ။

ဒါေပမဲ့ ျဒပ္ထု၊ အာကာသနဲ႔ အခ်ိန္တုိ႔ဟာ အႂကြင္းမဲ့ အမွန္တရား (ပရမတၱသစၥာ) မဟုတ္ဘဲ ေျပာင္းလဲႏုိင္ေၾကာင္း အိုင္းစတိုင္းက တင္ျပခဲ့တယ္။ အလင္းအလ်ဥ္ အျမန္ႏႈန္းျဖင့္ ခရီးသြားရင္ အခ်ိန္ကို ခ်ံဳ႕ပစ္ႏုိင္တယ္။ အလင္းအလ်ဥ္ထက္ ျမန္တဲ့ အျမန္ႏႈန္းျဖင့္ ခရီးသြားရင္ေတာ့ အတိတ္ကို ျပန္ေရာက္သြားလိမ့္မယ္။ တစ္စကၠန္႔ကို ၂၉၉,၇၉၂ ကီလုိမီတာႏႈန္း လ်င္ျမန္တဲ့ အလင္းအလ်ဥ္ထက္ ယခု ႏ်ဴထရီႏုိအမႈန္ေတြက တစ္စကၠန္႔ကုိ ၃၀၀,၀၀၆ ကီလုိမီတာႏႈန္းျဖင့္ အသာစီး ရထားတယ္။ အိုင္းစတိုင္းဟာ  သူ႔ရဲ႕ ေနာင္ေတာ္ သိပၸံပညာရွင္ႀကီးေတြျဖစ္တဲ့ ဂလီလီယုိနဲ႔ နယူတန္တုိ႔ရဲ႕ ႐ူပေဗဒ အေျခခံ အေတြးအေခၚ စိတ္ကူးေတြထံမွ သူ႔ရဲ႕ သီအုိရီကုိ တုိးခ်ဲ႕စဥ္းစား အေျဖထုတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္တယ္။ နယူတန္ရဲ႕ ေဖာ္ျမဴလာက F = ma အားဟာ ျဒပ္ထုနဲ႔အရွိန္ ေျမႇာက္လဒ္နဲ႔ ညီမွ်တယ္။

အိုင္းစတိုင္းရဲ႕ E=mc2 က စြမ္းအင္ဟာ ျဒပ္ထုနဲ႔ အလင္းအလ်ဥ္ ၂- ဆ ေျမႇာက္လဒ္နဲ႔ ညီမွ်တယ္။ အိုင္းစတိုင္းရဲ႕ ေဖာ္ျမဴလာထဲမွ ပထမဆံုးျဖစ္တဲ့ ျဒပ္ထုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စမ္းသပ္မႈေတြနဲ႔ ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိခ်က္ေတြ ထြက္ေပၚလာတယ္။ အလင္းအလ်ဥ္ထက္ပုိၿပီး လ်င္ျမန္တဲ့အရာ မရွိေသးတာေၾကာင့္ အိုင္းစတိုင္းရဲ႕ အလင္းအလ်ဥ္ဟာ စံႏႈန္းတစ္ခုအျဖစ္ တည္ရွိေနဆဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အိန္းစတိန္းရဲ႕ သီအုိရီ မွားယြင္းေၾကာင္း မေျပာႏုိင္ေသးဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ယခု ရွာေဖြေတြ႕ရွိခ်က္ အသစ္ကို စစ္ေဆးေနဆဲ ျဖစ္လုိ႔ပါပဲ။ သိပၸံပညာရွင္ေတြဟာ သဘာဝရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိၿပီး လူသားရဲ႕ အေတြးအျမင္ကို ထပ္မံ ဆန္႔ထုတ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ သိပၸံပညာရွင္ေတြဟာ OPERA သုေတသန စခန္းမွ သုေတသနျပဳ စမ္းသပ္မႈေတြကို ၃ ႏွစ္ၾကာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတယ္။

ယခု ရွာေဖြေတြ႕ရွိခ်က္ အေပၚ သိပၸံပညာရပ္နယ္မွ ေထာက္ခံသူေတြ ရွိသလုိ ဆန္႔က်င္ ကန္႔ကြက္သူေတြလည္း ရွိတယ္။ ဒါဟာ သဘာဝလြန္ ထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာခ်က္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ သဘာဝလြန္ ထုတ္ေဖာ္ေၾကညာခ်က္ေတြဟာ သဘာဝလြန္ သက္ေသျပခ်က္ လုိအပ္ေၾကာင္း အာကာသနဲ႔ နကၡတၱေဗဒပညာရွင္ မာတင္ရီးစ္က ေျပာၾကားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ၾသစေၾတးလ်မွ ႐ူပေဗဒပညာရွင္ ေဒါက္တာ “ဂၽြန္ေကာ့စတဲလာ” ကေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ ေတြ႕ရွိခ်က္လုိ႔ ဆုိတယ္။ ယခု ရွာေဖြေတြ႕ရွိခ်က္ဟာ ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳး႐ံု အဆင့္မွ်သာ ရွိေသးတာေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္ စမ္းသပ္မႈေတြနဲ႔ ပိုမုိခုိင္မာတဲ့ ရွင္းလင္း တင္ျပခ်က္ေတြ လုိအပ္ေနေၾကာင္း အေက်ာ္အေမာ္ ႐ူပေဗဒပညာရွင္ ပါေမာကၡ စတီဖင္ေဟာ့ကင္းက ေျပာၾကားခဲ့တယ္။

တေယာျပားေလး တစ္လက္၊ ခဲတံတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဗလာစာရြက္ေတြကို အသံုးျပဳၿပီး ႏိႈင္းရဓမၼတရားကို သိပၸံနည္းက် ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သူ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သမားႀကီး အဲလ္ဘတ္အိုင္းစတိုင္းဟာ အထူးရက္လတီဗီတီ သီအုိရီေၾကာင့္ ႐ူပေဗဒဆုိင္ရာ ႏုိဘယ္ဆု ခ်ီးျမႇင့္ခံရတယ္။ သူဟာ သဘာဝဓမၼကို နက္႐ိႈင္းစြာ ေတြးေခၚ ေျမာ္ျမင္ၿပီး သိပၸံပညာရပ္ မုိးကုပ္စက္ဝုိင္းကို တုိးခ်ဲ႕ခဲ့တယ္။ သိပၸံပညာဟာ ဒႆနပညာရဲ႕ လက္ေအာက္ခံပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ယခုေခတ္ကဲ့သုိ႔ေသာ အဆင့္ျမင့္ ဓာတ္ခြဲခန္းႀကီးေတြကို အသံုးျပဳခြင့္မရွိဘဲ ႏိႈင္းရဓမၼ အေျခခံျဖင့္ E = mc2 ကို ထုတ္ေဖာ္တင္ျပ ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ယခုေတြ႕ရွိတဲ့ ႏ်ဴထရီႏုိဟာ အလြန္ ေသးငယ္တဲ့အမႈန္ ျဖစ္ေပမယ့္ ျဒပ္ထုလံုးဝ ကင္းမဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အလြန္ အင္အားနည္းစြာ တုံ႔ျပန္ဓာတ္ျပဳတဲ့ အက္တမ္ေအာက္ အမႈန္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး လွ်ပ္စစ္ဓာတ္မ ေဆာင္တာေၾကာင့္ သာမန္ အရာဝတၳဳေတြကို ျဖတ္သန္းႏုိင္စြမ္း ရွိတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အီလက္ထရြန္နစ္ေတြ အေပၚ သက္ေရာက္တဲ့ လွ်ပ္စစ္ သံလုိက္စက္ကြင္းအား သက္ေရာက္ႏုိင္ျခင္း မရွိဘူး။ အလြန္အားနည္းတဲ့ အက္တမ္ေအာက္  ေသးငယ္တဲ့ အမႈန္ေတြရဲ႕ အားသက္ေရာက္မႈကို ခံယူရရွိတဲ့ အမႈန္ျဖစ္တယ္။ ေနမင္းႀကီးမွာ ဓာတ္ျပဳေနၾက သကဲ့သုိ႔ေသာ ႏူကလီယား တုံ႔ျပန္ဓာတ္ျပဳျခင္း (သုိ႔မဟုတ္) ေရဒီယို သတၱိႂကြျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ႏ်ဴထရီႏုိေတြ ျဖစ္ေပၚလာတယ္။ ၁၉၇၀၊ ႏုိဝင္ဘာ ၁၃ ရက္ေန႔မွာ Hydrogenကို အသံုးျပဳၿပီး ႏ်ဴထရီႏုိေတြကို ပထမဆံုး စူးစမ္း ေလ့လာခဲ့တယ္။ ႏ်ဴထရီႏုိ အမႈန္တစ္ခုကို Hydrogen အက္တမ္မွ ပ႐ုိတြန္တစ္ခုကို တုိက္ခုိက္ေစၿပီး သုေတသန ျပဳခဲ့တယ္။ ႏ်ဴထရီႏုိေတြကို အစဥ္တစုိက္ စမ္းသပ္ခဲ့တဲ့ ရလဒ္ေတြအရ အလြန္ေပါ႔ပါးတဲ့ အမႈန္ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရတယ္။ အလင္းအလ်ဥ္နီးပါး ျမန္လိမ့္မယ္လို႔ ယူဆခဲ့တယ္။ ကမာၻပၚရွိ ႏ်ဴထရီႏုိ အမ်ားစုဟာ ေနမင္းႀကီးမွတစ္ဆင့္ ေရာက္ရွိလာၾကပါတယ္။

ကမာၻပၚရွိ ၁ စတုရန္း စင္တီမီတာ ဧရိယာတုိင္းဆီသုိ႔ တစ္စကၠန္႔တုိင္းမွာ ေနမင္းႀကီးမွ ေရာက္ရွိလာတဲ့ ႏ်ဴထရီႏုိေပါင္း ၆၃ ဘီလ်ံခန္႔ရွိေၾကာင္း သိပၸံပညာရွင္ေတြက တင္ျပခဲ့တယ္။ အိန္းစတိန္းရဲ႕ E = mc2 ေဖာ္ျမဴလာ ေပၚထြက္လာၿပီး ေနာက္မွာလည္း နယူတန္ရဲ႕ စြမ္းအင္တည္ျမဲမႈ နိယာမကို လက္ကုိင္ ျပဳေနရဆဲပါပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလင္းအလ်ဥ္ထက္ ျမန္ေၾကာင္း မွန္ကန္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ လူသားေတြဟာ အတိတ္ကို ျပန္သြားႏုိင္ဖြယ္ ရွိလာမွာ မလြဲေပဘူး။